تعریف رایج اروپا به عنوان یک اصطلاح جغرافیایی از اواسط قرن نوزدهم مورد استفاده قرار گرفته است. محدوده بزرگی از آب در شمال ، غرب و جنوب به اروپا محدود شده است. محدوده اروپا در شرق و شمال شرقی معمولاً کوههای اورال ، رود اورال و دریای خزر است. در جنوب شرقی ، کوه های قفقاز ، دریای سیاه و آبراه های ارتباطی دریای سیاه به دریای مدیترانه. [26]

نقشه T و O قرون وسطایی که توسط گونتر زاینر در سال 1472 چاپ شده Εὐρώπη، Eurṓpē است و سه قاره را به عنوان قلمرو فرزندان نوح نشان می دهد - آسیا تا سم (شم) ، اروپا به ایافث (یافت) و آفریقا تا چم (هام)

جزایر به طور کلی با نزدیکترین خشکی قاره دسته بندی می شوند ، از این رو ایسلند بخشی از اروپا در نظر گرفته می شود ، در حالی که جزیره نزدیک گرینلند معمولاً به آمریکای شمالی اختصاص می یابد ، اگرچه از نظر سیاسی به دانمارک تعلق دارد. با این وجود ، استثنائاتی نیز وجود دارد که براساس تفاوت های سیاسی-اجتماعی و فرهنگی است. قبرس نزدیک ترین فاصله به آناتولی (یا آسیای صغیر) است ، اما از نظر سیاسی بخشی از اروپا محسوب می شود و یک کشور عضو اتحادیه اروپا است. مالت قرن ها جزیره ای از شمال غربی آفریقا قلمداد می شد ، اما اکنون بخشی از اروپا نیز قلمداد می شود. [27] "اروپا" همانطور که به طور خاص در انگلیسی انگلیسی استفاده می شود ، ممکن است منحصراً به قاره اروپا اشاره داشته باشد. [28]

اصطلاح "قاره" معمولاً به معنای جغرافیای فیزیکی یک توده اخذ اقامت در مجارستان بزرگ زمین است که به طور کامل یا تقریباً به طور کامل توسط آب در مرزهای آن احاطه شده است. با این وجود بخش مرزی اروپا و آسیا تا حدودی خودسرانه و متناقض با این تعریف است زیرا به دلیل پایبندی نسبی آن به کوههای اورال و قفقاز به جای مجموعه ای از آبراههای نیمه پیوسته پیشنهاد شده توسط نقشه بردار هرمان مول در سال 1715. این تقسیمات آب با یک چند وقفه نسبتاً کوچک (در مقایسه با رشته کوههای فوق الذکر) از تنگه های ترکیه که به دریای مدیترانه منتهی می شوند تا قسمت بالای رودخانه اوب که به اقیانوس منجمد شمالی تخلیه می شود. پیش از تصویب کنوانسیون کنونی که شامل تقسیمات کوهستانی است ، مرز بین اروپا و آسیا از زمان اولین تصور آن در دوران باستان کلاسیک چندین بار دوباره تعریف شده بود ، اما همیشه به عنوان مجموعه ای از رودخانه ها ، دریاها و تنگه ها بود که اعتقاد بر این بود که فاصله نامشخص شرق و شمال از دریای مدیترانه بدون درج رشته کوه ها.

تقسیم فعلی اوراسیا به دو قاره اکنون منعکس کننده اختلافات فرهنگی ، زبانی و قومی شرق و غرب است که در یک طیف متفاوت است و نه با یک خط تقسیم شدید. مرز جغرافیایی بین اروپا و آسیا از هیچ مرز ایالتی پیروی نمی کند و اکنون فقط از چند منبع آب پیروی می کند. ترکیه به طور کلی یک کشور قاره ای در نظر گرفته می شود که به طور کامل توسط آب تقسیم می شود ، در حالی که روسیه و قزاقستان فقط بخشی از آنها توسط آبراه ها تقسیم می شوند. فرانسه ، هلند ، پرتغال ، اسپانیا و انگلستان نیز از نوع قاره ای (یا به عبارت مناسب تر ، قاره ای ، درگیر اقیانوس ها یا دریاهای بزرگ) به این دلیل که مناطق اصلی آنها در اروپا است ، در حالی که جیب سرزمین های آنها در قاره های دیگر واقع شده است از اروپا با حجم زیادی از آب جدا شده است. به عنوان مثال ، اسپانیا دارای سرزمین هایی در جنوب دریای مدیترانه یعنی سوتا و ملیلا است که مناطقی از آفریقا هستند و با مراکش مرز مشترک دارند. مطابق کنوانسیون فعلی ، جورجیا و آذربایجان کشورهای قاره ای هستند که به دلیل اختلاف بین قاره ها ، راههای آبی کاملاً با کوهها جایگزین شده اند.