خشک کن لباس ، که به آن خشک کن خشک کن معروف است کور درایر ، وسیله ای خانگی است که از طریق موتور تغذیه می شود و برای از بین بردن رطوبت ناشی از لباس ، ملافه و سایر منسوجات استفاده می شود ، معمولاً مدت کوتاهی پس از شستشو در ماشین لباسشویی.

بسیاری از خشک کن ها از یک درام چرخان موسوم به "تامبلر" تشکیل شده اند که از طریق آن هوای گرم شده برای تبخیر رطوبت گردش می یابد ، در حالی که تامبلر برای حفظ فضای هوا بین مواد چرخانده می شود. استفاده از این ماشین ها ممکن است باعث جمع شدن یا نرمی لباس شود (به دلیل از بین رفتن الیاف نرم / پرز کوتاه). ممکن است برای پارچه های ظریف و سایر مواردی که برای خشک کن خشک کن مناسب نیستند از یک ماشین چرخان ساده تر به نام "کابینت خشک کن" استفاده شود.

خشک شدن در حداقل دمای 60 درجه سانتیگراد (140 درجه فارنهایت) توری ساکشن  به مدت سی دقیقه باعث از بین رفتن بسیاری از انگلها از جمله کنه های گرد و غبار خانه ، [1] ساس [2] و کنه های گال [3] و تخم های آنها می شود. کمی بیشتر از ده دقیقه کنه ها را از بین می برد. [4] شستن ساده غبارها را غرق می کند و قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید به مدت سه ساعت تخم های آنها را از بین می برد. [1]

خشک کن های خشکشویی ترکیبی هر دو عملکرد را در یک دستگاه انجام می دهند.

برخی دیگر شامل بخار برای کوچک کردن لباس و جلوگیری از اتو کشیدن است. [5]

فهرست

1 خشک کن

2 خشک کن بدون تخلیه

2.1 خشک کن چرخشی

2.2 خشک کن های خازنی

2.3 خشک کن های پمپ حرارتی

2.4 خشک کن های فشرده سازی بخار مکانیکی

2.5 خشک کردن همرفت

2.6 خشک کن لباس خورشیدی

2.7 خشک کن مایکروویو

2.8 خشک کن های التراسونیک

2.9 خشک کن های ترکیبی

3 الکتریسیته ساکن

4 تاریخچه

5 پرز (مواد خشک کن)

6 ایمنی

7 اثرات زیست محیطی

8 همچنین مراجعه کنید

9 منبع

10 لینک خارجی

خشک کن های چرخشی

خشک کن های فرورفتگی به طور مداوم هوای کر درایر محیط اطراف خود را بیرون می کشند و آن را قبل از عبور از داخل دستگاه تاب آور گرم می کنند. هوای گرم و مرطوب حاصل معمولاً در خارج تخلیه می شود تا فضای بیشتری برای ادامه روند خشک شدن وجود داشته باشد. این ساده و قابل اعتماد است ، بنابراین به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است.

روش های بداهه صرفه جویی در این گرما برای گرمایش در خانه ، با استفاده از جعبه های تهویه داخلی مجهز به دریچه فلپر برای هدایت هوای گرم و مرطوب به مناطق داخلی ، رطوبت داخل یک خانه را نیز افزایش می دهد. اگرچه این ممکن است در شرایط خشک زمستان مفید باشد ، اما رطوبت بیش از حد این دستگاه ها احتمال کپک زدگی ، کپک زدگی و رشد باکتری در داخل خانه را افزایش می دهد. تهویه داخلی نیز ممکن است برخلاف مقررات محلی باشد. خشک کن های گازی ، برخلاف خشک کن های برقی ، باید همیشه در فضای باز تخلیه شوند ، زیرا محصولات احتراق با هوای مرطوب مخلوط می شوند. دستورالعمل های ساختمانی و دستورالعمل های سازنده معمولا توصیه می کنند که خشک کن ها در فضای باز خارج شوند. یک کیت دام پرزدار داخلی نگرانی مشابهی از افزایش رطوبت در خانه را ایجاد می کند. [توضیح بیشتر لازم است]

خشک کن های "بلند مدت" دارای یک فن اضافی در داخل هستند تا هوای مرطوب موجود را از طریق بخش های طولانی تر لوله های تخلیه تقویت کنند ، مانند آپارتمان ها یا خانه هایی که دریچه نمی تواند اتصال مستقیم کوتاه از خشک کن به خارج را ایجاد کند.

فراتر از مسائل مربوط به تخلیه اگزوز ، سایر تلاش های کارایی بداهه با خشک کن های معمولی سعی دارند به جای استفاده از هوای مطبوع فضای زندگی ، یک منبع ورودی هوای گرم شده را برداشت کنند. یکی از منابع قابل توجه گرما برای هوای خشک کن قبل از گرم کردن ، نصب مجاری است که به دستگاه اجازه می دهد هوای گرم را از اتاق زیر شیروانی یک خانه مکش کند. [نیاز به نقل قول] [6]

خشک کن های تامبل اغلب با ماشین لباسشویی ، به صورت مراکز خشکشویی و مخلوط های خشک کن لباسشویی ادغام می شوند ، که خشک کن را روی واشر قرار می دهد و کنترل های هر دو ماشین را در یک صفحه کنترل واحد یا به صورت " ترکیب های خشک کن واشر »که اساساً یک ماشین لباسشویی بارگیری کننده جلو با خشک کن یکپارچه هستند. غالباً عملکرد واشر و خشک کن ظرفیت متفاوتی دارد و ظرفیت خشک کن معمولاً کمتر از واشر است. خشک کن های تامبل همچنین می توانند بارگذاری بالایی داشته باشند که در آن درام از قسمت بالایی دستگاه بارگیری می شود و انتهای درام در سمت چپ و راست قرار دارد ، به جای جلو و عقب مرسوم تر. عرض آنها می تواند به اندازه 40 سانتی متر نازک باشد ، و ممکن است شامل قفسه های قابل جدا شدن برای خشک کردن وسایل مانند اسباب بازی های مخمل خواب دار و کفش باشد. [7]